Tynki gipsowe są gotowymi, przygotowanymi fabrycznie mieszkankami tynkarskimi. Wykonywane są one techniką jednowarstwową. Ich atutem jest to, że są bardzo łatwe do wygładzania, szybkoschnące oraz wydajne. Gładzie gipsowe nadają się do wykonywania zapraw tynkarskich jedynie we wnętrzach budynków oraz pomieszczeniach suchych, gdzie wilgotność nie przekracza 70%.
Tynki tego typu mogą być nakładane maszynowo- w tym celu wykorzystywane są agregaty tynkarskie- znacząco ułatwia to i skraca czas pracy. Prawidłowo wykonany takowy tynk ma bardzo dużą gładkość i gdy wyschnie, nadaje się bezpośrednio do malowania. Często określa się ten tynk jako „ciepły”
Podstawowe zalety tynku gipsowego:
- Prosta technika wykonania.
- Po nałożeniu tynku powierzchnia, która powstaje, jest bardzo równa, dokładnie wykończona i gładka.
- Tynk bardzo dobrze wygląda i jest uniwersalny.
- Tynk gipsowy cechuje się dużą przyczepnością, nawet do trudnych do tynkowania ścian oraz sufitów.
- Tynk gipsowy jest elastyczny- z pewnością na powierzchni nie powstaną żadne pęknięcia.
- Tynki gipsowe bardzo dobrze izolują ciepło oraz są ognioodporne.
- Są idealnym podłożem pod powłoki malarskie, płytki ceramiczne, czy tapety.
- Wysychają bardzo szybko i regulują wilgotność w pomieszczeniu.
Tynk gipsowy charakteryzuje się niskim współczynnikiem przewodzenia ciepła- cechuje go dobra izolacyjność termiczna. Dzięki temu możliwe jest oszczędzanie energii cieplnej. Znaczna porowatość tego tynku sprawia, że pomieszczenia nim wykończane są naprawdę przyjemne. W przypadku występowania nadmiernej wilgotności w mieszczeniu nadmiar wody jest wchłaniany przez tynk. Przy wysychaniu pomieszczenia możemy spotkać się z tym, iż ściany znacząco oddają wilgoć.
Technologia wykonania:
Przygotowanie całego podłoża jest bardzo istotną czynnością, której absolutnie nie można pominąć. Powinna ona być wykonana przed rozpoczęciem nakładania tynku. Właściwe podłoże ma kolosalny wpływ na przyczepność całego tynku oraz jakość powierzchni. Podłoża tynkarskie muszą być suche, stabilne, niezamarznięte, wolne od kurzu, resztek farb i innych zabrudzeń. Można w tym celu wykorzystać odpowiedni środek, który zwiększy przyczepność.
Pewne podłoża, które są wyjątkowo szczelne oraz niechłonne na przykład styropian, beton itp. mogą być pokryte środkami gruntującymi np. Betonkontaktem, czy Inter-Gruntem, a nawet BetonKontaktem. Jeśli podłoża cechują się zróżnicowaną, a przy tym dużą chłonnością warto użyć produktów Knaufa, czy z Nowej Doliny Nidy oraz Baumitu. Zanim rozpoczniemy tynkowanie, winniśmy zabezpieczyć wszystkie narożniki nierdzewnymi profilami ochronnymi.
Nakładanie i obróbka tynku gipsowego
Cały tynk wykonywany jest przy użyciu specjalistycznego agregatu tynkarskiego. Zaprawa nakładana jest na ścianę poziomymi pasami, które zachodzą na siebie- w kierunku z góry na dół. Gdy zaprawa zostanie narzucona, powinno się ją wyrównać przy użyciu łaty „H”, a następnie uzupełnić ubytki z użyciem pacy nierdzewnej. Gdy rozpoczniemy już proces wiązania zaprawy, konieczne jest dokładne wyprowadzenie całej powierzchni oraz kątów przy wykorzystaniu łaty trapezowej, oraz szpachli długiej. W kolejnym etapie konieczne jest wygładzenie twardniejącej powierzchni zaprawy korzystając ze szpachli długiej.
Gdy tynk już stwardnieje, powinniśmy zrosić go wodą w postaci mgły oraz zatrzeć całość pacą gąbkową, co będzie miało na celu „wyciągnięcie” mleczka, które następnie musi zostać równomiernie rozprowadzone po całej powierzchni przy wykorzystaniu szpachli długiej. Takie wygładzenie daje bardzo dużo- tynk zyskuje gładką, zamknięta i posiadająca niewielkie pory powierzchnie. Minimum grubości warstwy, jakie musimy utrzymać, musi wynosić osiem milimetrów. Na sufitach maksymalna grubość tynku wynosi piętnaście milimetrów, natomiast na ścianach- 30 mm.
Elementarne kryteria jakościowe.
Tynki gipsowe są jednym z elementów nowoczesnych technologii w budownictwie- nie są one wcale trudne do wykonania. Jedyne co jest wymagane od ekipy wykonawczej, to umiejętność oraz staranność w trakcie wykonywania poszczególnych etapów pracy. Między innymi konieczna jest także znajomość poszczególnych norm, które egzekwowane są przez inspektorów nadzoru oraz przyszłych użytkowników.
Całość odbioru tynku wykonanego z gipsu tynkarskiego musi zostać przeprowadzone według ściśle określonych norm.
Przede wszystkim należy sprawdzić:
- czy wszystko jest zgodne z dokumentacją
- Jakość przygotowania podłoży- gruntowanie, stabilność, czystość
- Rodzaj i jakość wykorzystanych materiałów(zgodnie z deklaracją producenta)
- Grubość tynku w poszczególnych kompartmentach.
- Obecność wad oraz uszkodzeń powierzchni pokrywanych.
- Prawidłowość wykonania wszystkich powierzchni oraz krawędzi.
Istnieją pewne dopuszczalne odchylenia, które trzymają się wszystkich kryteriów, które zostały uprzednio zapisane w stosownych normach.
Odchylenie powierzchni tynku od płaszczyzny oraz krawędzi bezpośrednio od linii prostsze nie jest większe niż 5mm w liczbie nieprzekraczającej trzech na całej długości łaty kontrolnej, mającej długość dwóch metrów.
Odchylenie wszystkich powierzchni oraz krawędzi od kierunki pionowego nie jest większe niż 3mm na długości jednego metra, oraz nie większe niż sześć milimetrów w pomieszczeniach o wysokości od maksymalnie 3,5 metra oraz nie więcej niż osiem milimetrów, których wysokość przekracza 3,5 metrów.
Dalsze normy uwzględnione zostały w stosownej dokumentacji.